ook nog leuke dingen te beleven

We hebben gelukkig ook nog tijd gehad voor leuke dingen! Niet alleen maar een zoektocht naar werk. We waren tenslotte nog steeds in het leuke Australië!
We hebben redelijk wat nachten geslapen op gratis campings. Om te beginnen nog 2 nachten bij de dierentuin, waar we wonder boven wonder heerlijke Nederlandse drop hebben gevonden!
We hebben nog 1 of 2 nachten betaald gezeten, voor de rest zijn we veel beter geworden in het nemen van koude douches, wat ook een pluspunt is want die zijn gratis! We blijven tenslotte wel Nederlanders he.
Bij 1 van de stopplekken hoorden we ineens ara’s, wat een beetje out of place was. Dit kwam van een vogel sanctuary, wat aan de overkant van de weg zat. We hadden onze ochtend besteding gevonden! Bij binnenkomst leken de verblijven een beetje saai en leeg. De vogels waren wel erg blij met aandacht. Je werd van alle kanten overspoeld met “hello” en allerlei papegaaien die leuke dansjes voor je deden. Ook was er 1 roze kaketoe die erg duidelijk was in wat hij wilde, hij vertelde ons: scratch, scratch! En deed zelfs met zijn pootje voor waar hij dit wilde. U vraagt, wij draaien.
Vlak voor de daadwerkelijke ingang ( bij de kassa) zat een naaktoog kaketoe, die had (denk ik) een probleem met zijn luchtzak, hij kon zichzelf opblazen, maar zodra hij ging klimmen slonk het weer naar normaal formaat. Dit was zeer vreemd! Naast hem zat Oscar, de langsnavel kaketoe die niets liever wilde dan gekriebeld worden. Je hoefde maar een vinger uit te steken of hij ging er al klaar voor zitten.
Bij de kassa kregen we meteen van alles in onze handen geduwd. Een super knuffelige geelkuif kaketoe genaamd Jason, die al genietend tegen je aan ging hangen. Ook kwam er een zwarte roodstaartkaketoe aangevlogen die heel goed hoofden kon kriebelen. Kregen we meelwormen in onze handen geduwd om te voeren aan de uilnachtzwaluw, die een vleugel verloren was bij een auto ongeluk en kwam er ergens nog een keer een ara op bezoek.
Toen pas gingen we daadwerkelijk het verblijf in, een hele grote voiliére waar je doorheen kon lopen. Allerlei verschillende papegaaien woonden hier, oa pyrrhura’s, waarvan ze meteen zeiden dat het rotvogels waren. Er waren er heel veel die zomaar op je landen en daar bleven hangen. Dit verblijf was heel mooi en natuurlijk ingericht, terwijl de vogels toch vaak erg gehecht waren aan mensen. Dit vonden wij natuurlijk zo leuk dat die werknemers daar zich prima hebben vermaakt met ons. Ze wilde ons zelfs nog even fouilleren, om zeker te weten dat we geen vogels zouden stelen :D! Ze vonden het zelf al jammer dat ze geen plek meer voor ons hadden als vrijwilliger. Wij ook wel, maar ach.. we hebben toch geld nodig. Wie weet een leuk idee voor de toekomst.
Ook hebben we nabij gympie een erg leuke wandeling gemaakt. De route daar naartoe was grotendeels onverhard, werkelijk alles in ons busje was aan het schudden en het frontje van de radio viel zelfs op de grond. Maar we hebben het gered! Er stonden waarschuwingen dat je wel fit moest zijn, dat het wel stijl omhoog liep,maar dit namen we niet zo serieus. Al vrij snel kwamen we een heel mooie lianen schommel tegen! Na een goede schommel was het tijd om verder te lopen. Onderweg lagen erg veel losse stenen, liep het redelijk stijl omhoog en trokken we uiteindelijk de conclusie : je moet wel een beetje fit zijn, maar dat bordje was wel overdreven hoor. Om niet veel later te stuiten op een bord wat ons vertelde dat het nog 300 meter naar de top was, met zeer steile helling. Ow... ze maakte geen grapje. Dit was een zeer steile klim, wat nog beste een uitdaging was. Er stond op het bordje gekerfd: You can do it!! Als extra aanmoediging voor het laatste stukje. Eenmaal boven aangekomen werden we getrakteerd op een uitzicht... een enorme radiotoren, of wat het ook zijn moest. Voor de rest stonden er zo veel bomen dat je niet echt kon zien wat je bereikt had. Toen hebben we dezelfde weg terug genomen, wat makkelijker ging dan verwacht. Ik kan je in ieder geval zeggen: we hebben goed geslapen die nacht. 

Wat we verder nog hebben mee gemaakt. Onder andere onze eerste wegen die echt Australisch aan voelde. Saaie lange wegen, weinig verkeer en hele stukken met eucalyptus bomen of rood zand langs de weg. Dat gaf alvast een leuk voorproefje voor de outback.
Ook word er in dit land veel aandacht besteed aan wakker blijven achter het stuur, zo vonden we langs de weg bordjes met trivia. Eerst een vraag en een stuk later het antwoord. Zo bleef je alert. Helaas zeiden ze naar 3 vragen al: keep playing trivia, it might save your life. Om vervolgens stoppen met de trivia. Dan maar je telefoon erbij pakken? 
Het is hier voor fietsers verplicht om een helm te dragen. We hebben opgemerkt dat deze vaak zijn uitgerust met een soort “spikes”van tie-wraps. Waarom, vraag je? Swooping birds! De magpies en butcherbirds vallen je maar wat graag aan, als je te dicht langs het nest fietst. Al schijnt het ook te helpen als je ze voert, dan snappen ze dat je best wel vriendelijk bent.
Nog iets wat ons is opgevallen, de ibissen zijn erg ver geëvolueerd. Ze hebben brain waves, dat kan niet anders. Je loopt over een leeg veld,ziet maar 1 ibis op het totale veld, maar zodra je hem wat te eten geeft komen er minstens 10 bij! Zonder dat er een geluid gemaakt word snappen ze met z'n alle waar ze zijn moeten, en geloof me, ze komen uit het niets. Daar kan maar 1 verklaring voor zijn! Hersengolven, ik denk dat we maar aluminium hoeden moeten gaan dragen, zodat ze onze gedachte niet kunnen lezen. 

De afgelopen week op deze camping was ook erg leuk! We zijn onder andere uitgenodigd voor een bbq bij een local. Ze woonde op een erg mooie locatie niet ver bij de camping vandaan. Hier hebben we lekker gegeten, gekletst en hebben we zelfs heerlijk warme dekens gekregen voor de winter! Ook de mensen die hier op de camping wonen zijn erg vriendelijk en behulpzaam. Leftover food, dat krijg je zo aangeboden. Zei je dat je het koude bier mist? Ik heb wel wat koud staan! De wasmachine hier kost geld, doe je wasjes maar bij mij! Moeite met werk vinden? Ik help je wel zoeken naar sites.
En vlak voor we aan dit verhaal begonnen hebben we een heel gezellig avondje gehad met wat duitsers, fransen en italianen! We hebben zowat 5 uur met z’n alle in de keuken zitten kletsen. 

Dus gelukkig, naast de work stress ook genoeg tijd voor leuke dingen!

We houden jullie op de hoogte hoe het gaat met de zoektocht, maar voor nu

Goodziens!