Darwin, Darwin...

De reis naar Darwin zet zich voort! Nu we Alice Spring achter ons hebben gelaten wacht er 1350km asfalt en dergelijke op ons te wachten. Ons eerste doel zal zijn, de Devils Marbles, een groep van rotsen met verleidelijke rondingen. Sommige van hen lijken haast opzettelijk gestapeld, maar toch heeft erosie hier de hoofdrol gespeeld.

De route bracht ons door 1 van de saaiste gebieden van Australië, compleet vlak, lage begroeiing en net te hoog om verder te kijken dan de rand van de snelweg. Gelukkig werden we onderweg getroost door de verschijning van mango ijs, wat een welkome verkoeling was. Ook bleek het een traditie te zijn om de grote termieten heuvels, die talrijk zijn langs de Stuart Highway, aan te kleden met diverse kleding stukken. Dit varieerde van petjes, brillen tot uit gelubberde t-shits. Sommige leken dusdanig erg op mensen dat ze soms op wandelaars leken! (Niet dat je die ziet in dat gebied, maar toch.)
Maar dit was niet alles! Afgezien van de saaie snelweg kwamen we ook een race tegen van Solar auto's vanover de hele wereld tegen! Inclusief Nederland! Deze grappige voertuigen kwamen regelmatig ons tegemoet gedurende de dag en hadden allen en uniek uiterlijk! De een leek op een luxe versie van de ligfiets, de ander weer op een futuristische auto! Snel leken ze niet te gaan, maar vergeet niet, dit is Australië. Hier gaat alles net wat langzamer! De verschijning van deze zonnebakken maakte de reis toch nog net wat interessanter.

Na zo’n drie uur rijden begon de lucht steeds donkerder te worden en vulde regenwolken de lucht.
Spontaan brak de lucht open en viel de regen met bakken uit de lucht! Zo kwamen wij er achter, dat de bus toch niet 100% water dicht was... Een kleine opening bij onze achterklep liep flink wat water door, waardoor ons voeteneind van het bed een waterige optater kreeg. Gelukkig is dit voornamelijk als we hard rijden en het daarbij ook erg hard regent! Vanaf heden maar even een emmertje plaatsen dus...

Eenmaal aangekomen bij onze bestemming, de Devils Marbles, bleek het een verzopen zaak te zijn. De regenbuien hadden het gebied ontoegankelijk gemaakt dus hebben we die nacht doorgebracht bij het enige slaapplekje in de buurt die droog was, een hotel met een klein caravan park.

De volgende dag was het dan zo ver! We vertrokken naar de Marbles met volle moed, maar eenmaal daar was de regen al weer snel op onze hielen. Hierdoor ging onze geplande hike niet door en zijn we maar even snel naar de lookout gegaan om vervolgens natgeregend terug te keren naar ons ijzeren ros. Hoera voor de Devils Marbles. Het was eigenlijk ook niet al te spectaculair om eerlijk te zijn...
Deze nacht brachten we door bij de Daly waters inn. Voor niet al te veel konden we achter de inn slapen op een camping terwijl we genoten van de talrijke kaketoes en wallabies.

Na een zweterige nachtrust gingen we richting naar Mataranka voor de bitter hot springs. Dit was een heerlijke verkoeling om van de 40 graden te ontsnappen! Kraakhelder water wat echter soms wel ietwat naar een flinke scheet rook. Hier kwamen we Bram en Jess tegen, een Nederlander en een Brit die samen de zelfde route als ons aan het afleggen waren! Met hen zijn we samen naar de volgende rest area vertrokken, net boven Katherine. We zijn al bijna bovenin!

Tijd voor voor de Katherine Gorge! Althans, dat dachten we. Eenmaal aangekomen werd het ons afgeraden om te wandelen, gezien het 50 graden in de gorge zelf was.Bovendien mocht je er niet zwemmen in verband met zoutwater moordmachines genaamd krokodillen. Gezien we niet echt gepord konden worden om een goed doorbakken lunch voor zoutwaterkrokodillen te worden vertrokken we naar de nabij gelegen Edith Falls.
Dit was de mooiste zwemplek tot op heden! Een heerlijk rustig stukje waar we vrijwel alleen met ons vieren waren. Prachtige rotsen, watervallen en verkoelend diepe poelen zorgde voor een heerlijke verkoeling tijdens de bloedhete middag.We wouden hier na een volle vier uur zwemmen nog steeds niet weg. Iets om jaloers van te worden daar in Nederland (afgezien van de soms ietwat bijtende visjes)!

Verder richting Darwin kwamen we bij het Litchfield national park aan. Hier hebben we met z’n vieren genoten van de plunge pools onder de lokale watervallen, waar gelukkig deze dag een “erg lage dreiging” bordje hing betreft de zoutwaterkrokodillen. De zoet water variant is eigenlijk daar het hele jaar door, maar die valt eigenlijk alleen vissen lastig. Toch wel een spannend idee soms.. De zwemplekken hier waren helaas aanzienlijk drukken bezocht, wat wel enig plezier weghaalde van de hele ervaring. Maar een mooie plek is het wel!
Bram en Jess vertrokken alvast naar Darwin terwijl wij nog even een tropisch wandelingetje naar een heerlijk rustige waterval maakte. Even weg van de massa! Tijdens onze dag hoorde we veel nieuwe vogels en zagen we enorme hoeveelheden kleine reptielen!
We vervolgde onze weg naar het noorden over een dirt road waar we onderweg op een termieten stad stuitte. Foto's zijn er binnenkort! Een groen veld vol reusachtige termieten heuvels!
Deze avond sliepen we bij een tavern, waar we heerlijk hebben gegeten onder het genot van een biertje. Echter wat 20 dollar voor een open veld met walgelijke douches toch wel wat te veel gevraagd.
Tijdens de nacht sliepen we met onze ramen open, gezien het hier zo belachelijk erg vochtig is en je echt elk briesje wind op prijs stelt. Dit zorgde er wel voor dat zodra er een flinke onweersbui boven ons hing, we net wat te laat door hadden dat de harde regen vol naar binnen kwam! Dat is nog eens wat, bed nat. De onweer bevond zich recht boven ons en zorgde voor keiharde knetterende knallen en al snel stonden we enkel diep in het water. Gelukkig is het slechts het begin van het natte seizoen, dus binnen twee uur had de droge grond al het water als een spons opgezogen!

Eindelijk was het zo ver! Darwin! Na maanden lang in de outback geweest te zijn was dit de eerste echte stad! En man, alsof het niet nog vochtig kon worden... kom je onder de douche vandaan, ben je binnen tien minuten weer kletsnat van het zweet en zou je net zo goed meteen weer kunnen douchen.
Het was nu zondag dus de stad was vrijwel leeg, maar toch hebben we even aan het strand gezeten onder het genot van een zelfgemaakt broodje en de aanwezigheid van een forse hoeveelheid heremiet kreeften. Zwemmen zat er niet in gezien alle wateren rondom Darwin vol krokodillen zitten. Jammer dan!
Hier brengen we onze komende twee dagen door op een mooie tropische camping net buiten Darwin die vol staat met passief agressieve bordjes... Maar dat zijn wij Nederlanders wel gewend!

Middels hebben we nog 1 nacht te gaan in Darwin en vertrekken we morgen richting Kakadu! Het grote national park van The Northern Territory! Tijd voor zoutwaterkrokodillen, natte 40 graden en avontuur! Jullie horen hopelijk snel van ons, mocht dit echter niet zo zijn dan zijn we hoogstwaarschijnlijk voer voor de locale wildlife geworden of zijn we ergens verdroogd in een zonnig hoekje van het natuurgebied! Wat er ook gebeurd, wens ons maar geluk!

Goodziens Nedervolk!