Australia Zoo!

Australia Zoo

Vroeg in de ochtend vertrokken we naar een dierentuin waar we al lang op zaten te wachten, zelfs van kinds af aan! Namelijk, de Australia Zoo! Crickey! Nu onze jeugdheld Steve Irwin weliswaar niet meer leeft blijft het toch een stukje sentiment om een bezoekje aan zijn dierentuin te brengen.

Rond negen uur kwamen we aan bij het park met stralend weer! Eenmaal binnen konden we uiteraard nog een keer terug naar de auto, want Patty was haar SD kaart voor de camera vergeten!
Meteen kwamen we allerlei leuke reptiel beessies tegen die, omdat het nog vroeg was, weinig energie hadden. Zo stonden we te kijken naar alligators (waarvan er 1 geboren was in 1930) die zich met veel moeite de kant op trokken om vervolgens  1 meter verder in de zon neer te ploffen. Alsof ze hun ochtend koffie nog niet hadden gehad. Je hoorde ze nog net niet puffen en hijgen.
Toen was het tijd om een stapje groter te gaan, de zoetwaterkrokodil! Deze zonneaanbidders zien er weliswaar eng uit, maar eigenlijk hebben ze alleen maar trek in vis. Ze zullen je dan ook eigenlijk altijd met rust laten als je bij ze in de buurt zwemt. Maar zorg er voor dat je zeker bent dat het een zoetwaterkrokodil is,en niet zijn grote broer.... De zoutwaterkrokodillen, wat een joekels. Woohoo! Look at these beauties! Prachtige reptielen in natuurlijke verblijven en bijna elke krokodil was zo wat tien jaar ouder dan dat wij zijn. We konden niet wachten om ze in actie te zien!
Na de crocs was het een spontane oversprong naar pluizig en aandoenlijk. Koala’s! Zoals verwacht lagen deze stinkerds allemaal te slapen en te gapen, want wat wil je dan ook met dieren die 20 uur per dag slapen. Met gespleten ogen keken de koala’s ons aan.
Toen viel ons oog op een agressieve en lawaaierige rakker die we allemaal vast wel kennen van de Looney Tunes, Taz de tasmanian devil! Twee Tasmaanse duiveltjes rende als gekken door het verblijf en namen even een pauze in de warme ochtend zon. Zolang hun bek dicht blijf, zien ze er zo knuffelbaar uit! Geweldig om ze eindelijk in het echt te zien, maar dan nu nog in het wild.
Tijd voor meer luilakken!De wombats, die op hun rug lagen te maffen vertoonde hiermee hun meest voorkomende gedrag J.

Wat ons echter al snel op viel is dat de dierentuin wel erg publiek gericht is, zo kon je er tegen betaling met dingo’s knuffelen, wombats aaien, op de foto met koala, liepen er wombats en dingo’s aan een riempjes en ga maar door. Een beetje jammer maar het heeft natuurlijk wel twee kanten. Zo zorg je wel voor meer aandacht voor dieren behoud en krijgen de mensen meer informatie, maar zorg je er ook voor dat sommige dieren in de dierentuin zich niet meer natuurlijk gedragen. Nogal een dubbel gevoel voor ons! Gezien wij eigenlijk meer neigen naar een hands-off beleid (geen contact met de dieren naast voeren en andere benodigdheden).
Steve zijn zoon, Robert lijkt ook gebruik te maken van zijn vader faam. Zo word je overal bekogeld met Robert zn gezicht en matige natuur fotografie. Maar dit maakte de gehele ervaring niet minder leuk.

Weer even wat leuks, het was namelijk tijd voor de show! Dit werd gehouden in het zo geheten Crocoseum, wat een groot open lucht theater was, met een vijver in het midden. Allereerst een paar minuten het publiek enthousiast maken, wat slangen grapjes en wat (op speelse wijzen) info over wat van de dieren. Toen kon de echte show beginnen. Deze begon met een vogelshow met diverse vogels. Vanuit de zijkant van het theater werden de vogels uit het zicht los gelaten en schoten zo rakelings over onze hoofden heen. Vier ara’s maakte sierlijke rondjes naar alle uithoeken van het theater. Kaketoes, van alle soorten en maten lieten hun “zang” horen en waren maar al te blij om even hun rondje te kunnen doen. Terwijl de andere vogels hun trucjes uitvoerde en tussendoor beloond werden, klonk er luid Thunderstruck van AC/DC door de speakers terwijl een groep lori’s als bliksemschichten alle kanten op schoten. Het waren meer groene flitsen! Een heuse indrukwekkende vogelshow waarbij zelfs de condor langs kwam! De zwarte kaketoes waren een prachtig beeld om te zien.
Maar nu was het tijd voor de hoofdrol! Alle vogels (nou ja, alle, bijna alle dan!) vertrokken weer en uit de hoek van het water verscheen een gigantische zwarte vlek die zich langzaam maar zeker naar de verzorgers in het midden van het theater werkte. Een joekel van een zoutwaterkrokodil knalde uit het water richting de verzorger. Wat een snelheid! Het was al snel duidelijk hoe veel sneller deze dieren zij in het water. Er werd duidelijk goed opgelet waar het dier heen ging, want met veel handsignalen wisten de verzorgers wanneer ze zich snel uit de voeten moesten maken!
Een wilde witte reiger kon zich ook maar net redden toen het prehistorische beest zijn kant op kwam. Een goede show! Toen we naar buiten liepen bleek 1 van de zwarte geel staart kaketoes niet naar binnen te willen. Hij vond het blijkbaar wel best op de tribune!

Van boze krokodillen gingen we maar eens naar de Australische mascotte, de kangoeroes! We liepen door een grote poort waarna je op een grasveld kwam met her en der beschutting. Hier lagen de kangoeroes in overvloed te luieren in de zon en het boeide ze dan ook werkelijk waar niets als je naast ze ging liggen. Tenzij speciaal voer had! Dan was je ineens wel interessant en gelukkig voor ons had iemand daar zn zakje laten slingeren. Zelfs wij bezweken wel onder de knuffelbaarheid van de kangoeroes... Stiekem dan.
Ook hadden ze een erg mooie slangen hal met daar in 3 van de 4 meest dodelijk slangen. Die uiteraard, allemaal in Australië voor komen! Woohoo! Na wat mooie koppies bekeken te hebben maakte we ons weer snel uit de voeten, want een enorme menigte werkte zich het krappe gebouwtje in. Niets voor ons, die drukte! Gelukkig was dit het enige echt drukke gedeelte van de dierentuin.

We moesten natuurlijk ook nog even langs de kasuarissen, en wat een mooierds zijn dat. Zo prachtig blauw! Het lijkt een beetje op een emoe met make-up. Echter lijkt de 10 cm grote nagel op hun poten toch wel te roepen, blijf uit mijn buurt!

Als afsluiter gingen we nog even langs de “standaard”dieren zoals de tijgers, en nog naar een klein eilandje. Hier waren de enige twee verblijven die ons niet zo aanstonden. Namelijk een alligatorschildpad in een veelte klein aquarium en een boze ara die in zn eentje zat en er behoorlijk scruffy uit zag.
Op dit eilandje liepen ook ringstaart maki’s rond, want altijd een leuk gezicht is! Zo zat er eentje op een bankje en liep er een bezoeker langs die in eens een keiharde nies liet. De maki viel pardoes van schrik op de grond en keek om zich heen alsof hij dacht “what did just happen??”. We kwamen even niet bij van het lachen!
Net vijf minuutjes na sluitingstijd liepen we naar buiten, om nog net even wat wakkere koalas te zien! Een unikum!

Moe begaven we ons naar ons trouwe (nog steeds naamloze) busje om na te genieten van de dag.
Een leuke dierentuin die ons goed bij zal blijven!

Nu is het hoog tijd om naar werk te zoeken, want onze trouwe vierwieler moet toch echt een nieuwe rego... en die is duur! Dus we zullen de aankomende tijd niet heel veel interessants beleven ( behalve leuke wandelingen en n enorme lianen schommel). Wel zaten we laatst op een camping waar al voor de zoveelste keer zwarte geel staart kaketoes voorbij kwamen, we wilde ze dolgraag op de foto, dus liepen die richting op. Geen kaketoe gevonden, maar wel een uilnachtzwaluw! Dat schijnt best bijzonder te zijn om te zien.

Duim voor ons dat we snel werk vinden en, Goodziens!