Het leven na de farm

We zijn weer onderweg! Het mocht tijd worden. We hebben veel te lang in fremantle gehangen, al was dat stiekem ook wel lekker. We kwamen er achter dat het vindenvan een goede auto binnen ons budget erg lastig was, zeker met al die mensen die je advies geven, blijven er eigenlijk maar 2 keuzes over: toyota landcruiser of een nissan patrol 4.2l. De rest van de auto’s hebben blijkbaar te vaak problemen, wat ook voor veel backpackers een einde, of pauze, van hun reis betekend.
Maargoed, laten we bij het begin beginnen.... Er was dus die tent, die ene die te klein was, en er waren yoga matten. Beide zijn voor zo ongeveer 3 weken gebleven. We konden gelukkig een grotere tent lenen en konden ons kleine tentje bewaren als garage! Werkte best oke, op wat klaagzang en pijnlijkke ruggetjes na dan... Maar al snel begonnen de yogamatten enorm te wennen en sliepen eigenlijk best lekker. Ze liggen inmddels wel ergens bij t afval!

Tromgeroffel, jawel, we hebben na een paar weken zoeken dan wel eindelijk een auto op de kop getikt! En niet zomaar een, maar de gene die we ook maar al te graag wouden, een 1988 toyota landcruiser! Onze eigen goude ouwe turbo trekker. We zijn de grote bak inmiddels al helemaal gewend en hebben zeker geen spijt van de aankoop! Hij/zij heeft onderhand de naam Toyo honeycombs gekregen wat een beetje stupide klinkt op het eerste gezicht! Nouja, eigenlijk uberhaupt wel... Het slaat op de japanse generaal die Darwin (de stad, niet de man!?) bombaardeerde en het merk van de auto. En dan honeycombs....de schade aan de linkerdeur lijkt op dit snoepgoed. Thats kind of it really. Spektakel, jawel jawel. Een poetisch hoogstandje.

Maar met de aankoop van honeycombs waren we eindelijk weer op de weg! Na wat goede hulp van onze geliefde 4x4 mechanics waren we geheel klaar voor de 7500km die ons voor de boeg lag. Dit begon met zuidelijk richting Albany te vetrekken via de door reuzen eucalyptus bomen begroeide wouden. Al snel begon het te regen en dit hield practisch voor de komende drie dagen aan. Maar eenmaal in Albany, op een free campsite troffen we een verassing aan. Daar stond hij, een maand niet gezien maar toch was hij daar echt. Onze oude trouwe bussie! Na even bijgekletst te hebben met de nieuwe eigenaren hebben we nog even van het uitzicht genoten, want dat heeft Albany wel.  Prachtige panoramische uitzichten over de baai en de omliggende heuvels. Zie fotos!
Verder op onze route lag Esperence, wat een beetje een kopie van Albany is, maar niets minder mooi is! Maar goed, het tempo moest er in blijven want we hebben nog een maand voor we in Brisbane moeten zijn om Kerst zijn broer te op te pikken.
Snel racede we met 80 (WHOOOHOOO) over de snelweg richting de nullarbor vlakte.

Nullarbor is letterlijk afgeleid van het Latijnse nullus, dat niets betekent, en arbor dat boom betekent. Verassend genoeg kan je op zo’n 80% van de nullarbor wel degelijk bomen vinden, aldan niet erg veel. Aan de linkerkant zie je tot aan de horizon voor 150km lang alleen maar vlakte met mini struikjes( en wat kleine boompjes). Aan de rechtkant zie je een vlakte van water tot de horizon wat zich van de Nullarbor scheid doormiddel van een grote klifwand. Een magisch gezicht was het zeker! Wederom, ga eens even snel naar die fotos kijken! Dan word het stuk “boomloze gebied”met een bordje aan gegeven. Na al zo lang door minimale begroeiing te hebben gereden denk je: WOW, begint het nu eigenlijk pas!? We verwachtte dus nog minimaal 200km aan boomloosgebied, om 10 min later al het bordje aan te treffen dat we het einde van het boomloze gebied naderde. Na dat bordje zag je  zo ongeveer elke 10 minuten de bomen in hoeveelheid toenemen, tot we daarwerkelijk in een bossig gebied reden!

Na een paar duizend kilometers asfalt vreten kwamen we bij onze goede hollandse vriend Marnix aan in het dorpje Clare (net boven Adelaide).  Hier zijn we gezellig een weekje blijven hangen! Zo kon Patty de kookbehoefte weer even vervullen (OVEN!!), konden we beide genieten van het warme huis ( dat was met nachten van maximaal 6 graden toch wel fijn) en hadden we genoeg tijd even gezellig bij te kletsen( en drinken) met Marnix! Er kon ook nog een bezoek aan de coopers brouwerij vanaf. Toch wel heel erg leuk, naar de brouwerij van het enige grote merk australisch bier wat best heel lekker is.
Na een weekje opwarmen in een huis, waren we klaar de kou weer te trotseren!

Dit brengt ons naar het heden. We zijn namelijk weer terug in de blue mountains! Even een paar dagen bij onze vrienden in Mount Victoria blijven terwijl het onderhand 1 graad snachts word....brrrr. Deze kou kunnen we toch eigenlijk niet aan, maar we mogen extra dekens lenen! Dan zou het toch redelijk goed moeten komen. Stiekem ook maar even een flesje wijn op samen, voel je de kou niet zo ;). Al is het koud, komende dagen gaan we wat mooie hikes doen( kunnen we lekker opwarmen) om vervolgens via sydney onze weg naar brisbane te banen! We zijn er meer dan klaar voor, onze laatste winter in Australië zo snel mogelijk achter ons te laten.  Na deze week kunnen de jassen de prullenbak in!!
Tropics, here we come!

Genieten jullie ook van de heerlijke zomer en zonnige tijden, dat gaan wij spoedig ook weer doen,

Goodziens!