Dag 1 en 2

G’day mateys,

Onze eerste volledige dag Australie zit er weer op! Nog geen spinnen te bekennen, en dat is misschien maar goed ook...

Maar laten we beginnen bij onze reis! De reis was lang...duh. De keuze voor Singapore Airlines heeft echter zeker afbetaald! We hebben ons niet hoeven vervelen aan boord. De stoelen waren voorzien van touchscreens waarop je een enorme selectie van nieuwe en oude films kon bekijken. Dus nu zijn we weer helemaal bij op het gebied van de nieuwste films!
Na te hebben genoten van het uitzicht, zoals bergen en woestijnen kwamen we aan in Singapore. Een verdomd mooi vliegveld mogen we wel zeggen! Mocht je een hekel hebben aan lopen, dan is dit het vliegveld voor jou. Voor de enorme afstand van wel 100 a 200 meter rijden er treintjes en mocht dit niet zijn wat je zoekt, vrees dan niet. Je kan dan ook altijd nog de loopbanden nemen. Voorzien van een grootse shopping hal, luxe stoelen en meerdere groene perkjes (inclusief koi vijver)was deze drie uur durende stop zeker geen marteling! Een goede plek om de benen te strekken en even goed om je heen te kijken.

Toen volgde het tweede deel van onze vlucht, in een net iets minder luxe vliegtuig (het had geen touchscreen L de schande) naar Sydney. Tijdens dit deel van de vlucht was er eigenlijk niet veel meer te zien dan water en het saaie landschap van de Australische outback. We moeten toch wel toegeven dat dit deel van aussieland er van boven niet heel indrukwekkend uit ziet. Maar toen kwamen we aan in Sydney, het was al avond en dus donker. Nou weet iedereen dat Australië groot is, ook dat sydney groot is, maar hoe groot... dat realiseerden wij ons pas echt toen we er boven vlogen. Van links naar rechts, boven tot onder, zagen we niets anders dan lampjes. Zo ver het oog kon zien was het verlicht en zagen we de autolampjes onder ons door schieten als lichtgevende mieren.

Eenmaal geland werd het avontuur pas echt-echt. Nadat kerst dacht dat “goodziens” een goede groet was en alle checks op het vliegveld, waaronder meerdere keren de vraag of we ech geen eten bij ons hadden(we vonden uiteindelijk wel 2 napoleon snoepjes die we vergeten waren te melden, oeps), konden we onze tassen ophalen en doorlopen naar de shuttle. Na een rit van anderhalf uur kwamen we aan in het hostel in Collaray, een buitenwijk van sydney. Toen wij op de kaart zagen hoe dicht dit tegen de binnenstad aan ligt, was het wederom een en al verbazing, Sydney is groot :O!! Oh en voor het geval we het nog niet gemeld hadden, is het nog wel even de moeite waard om jullie te vertellen dat sydney echt heel groot is.

Over het hostel kunnen we vrij kort zijn, we werden fijn ontvangen, alle belangrijke financiële zaken zijn heel fijn geregeld en de mensen (voor zover we tijd hadden die te spreken) zijn erg vriendelijk.

Vandaag begon lekker rustig, alles wat we nodig hebben zit in de buurt dus we hoefden niet ver voor ons ontbijt etc. Tijdens het onbijt werden we vergezeld door twee kleine gevederde vrienden die al zingend en schreeuwen door de woonkamer van het hostel liepen en vlogen. Zij figureerde als stofzuiger. Nu hebben we helaas geen vogelgids (nog niet) dus hadden we geen idee wat voor vogels dit waren. Voor de bankzaken moesten we wel iets verder, namelijk naar.... Manly. Dit stadsdeel is een schiereiland in het noordelijke deel van Sydney. We stapte in de busen in dertig minuutjes waren we op onze mannelijke bestemming aangekomen. We kregen beide bijna automatisch een baard. De vele winkels en voorzieningen hier waren voorzien van prachtige namen, zoals “Manly Ocean Food”, “Manly Wharf” en “Manly Beach”. Toch waren er veel vrouwen, en waren er weinig ruige zeebonken. Terwijl we druk waren met het in het engels regelen van onze bankzaken werden we plots onderbroken door een Belg. Jawel, een belg. Hij moest toch echt even die Nederlander genaamd “Kerst” komen bekijken. Eenmaal klaar bij de bank waren we onderweg naar de bus toen we plots een luid, maar bekend geluid hoorde. Het deed ons namelijk denken aan de twee groene duivels die wij in huis hadden. Hoe dichterbij we kwamen, des te oorverdovender het geschreeuw werd. Drie bomen tjokvol met lori’s. Niet een paar, niet tientallen maar honderden van deze kleine gekleurde rakkers. We wilde dit filmen maar het geluid was te luid voor onze mobieltjes.

We kijken erg uit naar alle andere dieren en houden jullie dan ook zeker nog op de hoogte!

Cheers and goodziens!