Naar de kaap!

Na Joeri’s vertrek bleven we nog drie nachten in Cairns hangen om te zoeken naar werk en voor een locale hike! De hike was op de Walsh piramid, een alleen staande berg in de vorm van een piramide! Dit hield dus in dat het 1 en al klimmen was zonder vlakke stukken 6 kilometer heen en terug! Toen we er aan begonnen waren we erg enthousiast maar toen er een uur voorbij was met stijl omhoog klimmen begon het toch goed zwaar te worden. We snapte ook gelijk waarom er elk jaar een masochistische race naar boven was waar mensen het hele jaar door voor trainen! De hele klim was dan ook een erg goede oefening voor ons. Zweten en nog eens zweten! Maar eenmaal boven konden we in elk geval even op adem komen en over de vallei waar Cairns zich in bevind uitkijken.

De volgende dag werd het toch echt tijd voor Daintree! Het weer was velen malen beter en we hadden het wel weer gezien in Cairns. Dus hop met de auto naar het noorden! Via Mossman kwamen we aan bij de Daintree river waar we overheen moesten om in het daadwerkelijke park te komen. Deze rivier krioel dan ook van de krokodillen wat het een interessante oversteek op de pond maakte. Maar voor we op de pond konden waren we eerst even 1,5 uur aan het wachten... een enorme rij maakte de reis toch wat minder spannend.

Eenmaal aan de andere kant van de rivier was het gebied meteen anders! Regenwoud aan beide kanten van de weg met soms de zee aan onze zij. Het was een mooie rit naar de camping en evenals de route was ook deze camping erg mooi! Veel vogels (voornamelijk de orange footed scrubfowl! Onze lievelings) en mooie planten. Toen we aan het koken waren zag ik iets in mijn ooghoek...een soort hand die in de lucht hing? Nee....een verzameling takjes? Ah bah... het was een reusachtige golden orb weaver spin... Dit beest was zo groot als mijn hand en was erg druk met een gigantisch web te maken. Dit web zal gemakkelijk 1,5 bij 1,5 meter kunnen zijn, en schijnbaar kunnen ze deze nog velen malen groter maken! Een indrukwekkend beestje die gelukkig ongevaarlijk is en een goede toevoeging aan onze Daintree ervaring was.
Er waren helaas maar weinig wandelingen in Daintree maar er wel een paar board walks. Goed toegankelijk en populair maar ze gaven wel een goede indruk van dit (werelds oudste!) regenwoud. Ook waren de strandwandelingen aangenaam met een diverse begroeiing langs de kust. Over het geheel vonden we Daintree erg mooi, maar wel iets te druk/toeristisch.

Een daggie later besloten we maar eens om wat exotisch te eten! Een krokodillen burger voor mij en een emoe burger voor de madam. Conclusie, ik sta nu officieel boven de krokodil in de voedsel keten en weet nu ook dat het naar kip smaakt. Verassing! De emoe burger daarin tegen smaakte erg sterk naar roo dvlees en viel daardoor een beetje buiten onze smaak. Maar nu weten we in elk geval hoe die beesten smaken!

Tijd om de 4x4 uit te testen! De snelste weg naar cooktown (laatste echte dorp voor cape york) was via het noorden van Daintree via de Bloomfield track. Een gematigde 4x4 weg met enkele ondiepe rivier oversteken. Klonk als een goede eerste ervaring! Op weg naar de track stak en familie kasuarissen over om ons verblijf nog iconischer te maken. Na even getwijfeld te hebben voor de rivier was het dan uit eindelijk echt tijd om er aan te beginnen... 4x4 aan gezet en gaan met die banaan! Op dat moment was de rivier maar 50cm diep dus reden we er gemakkelijk doorheen, alsnog spannend! Zo begon de bloomfield track. Een korte track voor ongeveer 33 kilometer die voornamelijk erg stijl is. Geen uitdaging voor onze low range! De tot 40% steile bergen waren soms verstevigd met beton op de ersgte plekken, maar vaak ook gewoon zand/blubber. Gelukkig had het niet al te hard geregend dus was het best begaanbaar. De klimmen leverde wel elke keer een geweldig uitzicht over de Daintree op!
Aan het einde van de track stonden we stil boven op een berg en konden zo over een rivier uitkijken. Op de rivier bedding lagen joekels van krokodillen te zonnebaden.. een herinnering om nergens hier te zwemmen! Heuze croc country. Het was een super leuke eerste ervaring!
Maar goed, tijd om de 4x4 uit te zetten en route verder te reizen over asfalt op weg naar cooktown.
Deze nacht verbleven we bij een camping vlakbij een waterval in het bos. Dit maakte voor een lekkere ochtend wandeling en verfrissende duik.  

Na een korte rit (langs de black mountain! Zie fotos)kwamen we aan in Cooktown, waar we even goed na moesten denken of we door zouden rijden naar Cape York of dat hier onze reis naar het noorden op zou houden. We boekte een plek in de camping voor twee dagen om even goed na te denken over de situatie. De weg naar het noorden is ruig en kan zijn tol eisen op een auto. Gezien deze auto alles is wat we hebben was het een risico!  Doen we het?