Op naar de Eilanden!

Dit beloofde een spannende week te worden! Op de planning stonden twee voornaamste dingen, Magnetic island en Hichinbrook island. Op Hinchinbrook island wachtte ons een echt avontuur! Een 4 daagse hike op een onbewoond eiland! En dat allemaal met alleen een tentje en geen andere voorzieningen! We keken er alle drie erg naar uit! Maar als eerste, Magnetic island.
Magnetic island ligt een paar kilometer van Townsville af en het was maar een klein half uurtje met de boot. Maar zoals Joeri zei, een boottochtje laat het pas echt als vakantie voelen.
We waren lekker vroeg op het eiland, want we wilde er natuurlijk zo lang mogelijk spenderen. Met volle backpacks (want we moesten de auto achterlaten) liepen we meteen naar ons huisje. Dit zorgde er wel voor dat ik(Patty, jawel.. deze update is een keer grotendeels geschreven door mij) me zorgen ging maken over de hike op hinchinbrook, de tas zat, als hij bepakt was, namelijk voor geen meter! Na een kwartiertje lopen was ik al moe. Maar goed, dat zijn zorgen voor later.
Eenmaal aangekomen bij onze huisje (Bali thema vakantieparkje met 4 huisjes, waarvan de grootste van ons was voor de nacht) konden we snel de spullen binnen leggen en op naar het water om te snorkelen. We bleven vandaag dicht bij het huisje, waar we een korte wandeling hebben gedaan en een beetje hebben kunnen snorkelen. Het water was vrij troebel, dus dat was wel  een beetje jammer, maar als je wat verder naar beneden dook zag je best wat vissen! Dat maakte het dan wel weer leuk.  Ook hupste er over het eiland redelijk wat rotswallabis rond.
De volgende dag was het tijd om er wat verder op uit te trekken, dus huurde we een auto. We hebben deze dag de “echidna”walk gedaan, waar we geen echidna’s (mierenegels) hebben gespot... maar wel best wat koala’s! Dat maakte het dan wel weer goed. De eerste koala zat lekker op het pad te chillen, om zich vervolgens rot te schrikken van ons! Snappen we best.
Hij koos echter wel het dunste takje (kan het geen boom noemen, maar dat snap je wel als je de foto’s ziet) uit om voor ons te vluchten. Snapte we dan weer niet. De 2e die kerst en ik gespot hadden was een waar foto modelletje en poseerde mooi voor ons. Tijdens de wandelingen aan het strand werden we regelmatig bezocht door prachtige vlinders ter grote van een huismus!
Ook hebben we nog gesnorkeld. Na een flinke  wandeling over het asfalt kwamen we er eindelijk aan, het was best koud, dus dat was even doorbijten. Maar leuk snorkelen was het wel, veel kleine haaitjes en veel visjes.  Zo was de wandeling het toch nog waard.
Aan het eind van de dag heeft Joeri ons nog mee uit eten genomen, we hebben lekker van een (middelmatige) burger gegeten en wat frietjes naar binnen gewerkt. En toen was het alweer tijd om de auto terug te brengen en de boot naar het vaste land te nemen.
Vanuit townsville vertrokken we snel richting Cardwell. Onderweg de laatste dingen regelen voor de 4e daagse wandeling,zelfs 1 zo’n “alleen water toevoegen”maaltijd gehaald(spoiler allert: het was niet heel smakelijk), want dat moet je toch een keer gegeten hebben, en de tassen wat beter passend proberen te maken. Uiteindelijk is dat redelijk gelukt.
De volgende dag was het zo ver, we konden daar een brandertje en wat kleine pannetjes huren, dus dat scheelde wel weer geld. Ook hadden we voor de zekerheid maar een locator beacon gehuurd, gewoon voor het geval dat er iets mis ging, want het is toch wel spannend, zo op een eiland zonder bereik voor 4 dagen.
Het avontuur begon al vroeg: het vinden van de boot. We hadden een fatsoenlijke boot verwacht, dus daar waren we naar op zoek. Uit eindelijk, na een aantal rondjes te hebben gereden, zwaaide er iemand naar ons. Blijkbaar was het een tinny( een aluminium boot) die ons naar het eiland ging varen. Schipper Andrew had ons al weg zien rijden na ons eerste rondje zoeken.. moest hij wel een beetje om lachen.  Eind goed al goed, we hebben de boot gevonden. Na ongeveer 40 min varen kwamen we bij het eiland. Onderweg konden indrukwekkende bergen op ons af zien komen, waarvan de top gehuld was in een wolkensluier. En zo was het, deze bergen zouden vanaf nu “the misty mountains”heten. En terecht, want de wolkensluier zou niet opgeheven worden gedurende onze wandeling.
Nadat we uit de boot waren gestapt, begon de wandeling met een zeer korte boardwalk. Dit stuk liep de schipper ( en de 2 andere passagiers) nog met ons mee. Zijn andere kornuiten zouden bij de schipper blijven vandaag, die gingen gezellig een rondje om het eiland varen en op sommige plekken even uitstappen om een blik op het eiland te werpen. Ze vonden ons dan ook maar raar dat we hier 4 dagen zouden rondlopen.
Na de boardwalk kwamen we aan op het strand, tijd om de schipper gedag te zeggen! Tot over een paar dagen.
Gedurende de hele wandeling was er een variatie aan vegetatie. Soms liep je over stranden, dan was het zand, of steen/rotsblokken.  Soms liep je door regenwouden, waar je kreeks moest oversteken, door de blubber moest. Al was het grotendeels best makkelijk te lopen.
Op onze eerste dag hebben we nina peak beklommen, gelukkig konden we onze tassen bij de voet van de berg achterlaten.  Eenmaal boven hadden we een prachtig uitzicht!
Toen we aankwamen bij de kampeer plek was het tijd om ons eten in metalen kisten te stoppen, want er zitten daar ratten die daadwerkelijk al je eten op eten.  Het werd dan ook afgeraden om eten in je tent mee te nemen, omdat ze zelf tenten kapot knagen voor muesli repen die nog in de verpakking zitten. Erg goede reuk dus.
Met het eten veilig opgeborgen, de tent opgezet, was het tijd om water te gaan halen. Want ja, er waren hier geen kraantjes, dus moesten we het water uit de kreekjes halen. Op de “kaart”stond waar je veilig water kon drinken. Dus daar zijn we naartoe gelopen en hebben we, onder toeziend oog van de vissen, onze waterzakken gevuld. Toch een leuke ervaring om je drinkwater direct uit de kreek te halen! We genoten nog even van het opfrissende water en zeiden gedag tegen de vissen.
Daarna was het tijd om eten te maken op de 1 pits brander. We kwamen er al snel achter dat andere mensen (outdoor papa en familie) het handiger hadden aangepakt met eten, maar ach, we redden ons wel. De blikken soep  mochten als eerste op, want die waren het zwaarst.  Zo zouden de komende 2 dagen er voor ons uit gaan zien. Wandelen, tent opzetten, water halen, eten opwarmen en slapen. Oh! En zwemmen natuurlijk (niet ind e zee ;) )! De kampeer plekken waren overigens onze eerste 2 nachten akelig dicht bij de zee.. naast het  bordje dat waarschuwde voor krokodillen.  Het zal wel goed zijn, als dat de aangegeven plek is. Mensen schijnen zelfs in de zee hier te zwemmen.
De volgende dag was een redelijk lange, 10.5km. Voor joeri iets langer, want hij vergat zijn kokosnoot maatje! Die moest natuurlijk opgehaald worden! Het begon op een strand,wat eindigde in rockhopping tussen rode rotsen en menig zee creatuurjes voor we het regenwoud weer ingingen. Daar waren veel kreekjes die we over moesten steken, en dat was best glibberig. Na vele kreeks over te zijn gestoken, een soort moerassig gebied te hebben doorstaan en  een bijna dodelijke ervaring met een palm boom ( voor kerst) kwamen we weer aan op het strand, wat ons uiteindelijk naar de kampeerplek zou leiden. Vandaag hadden we geluk! Want we konden in bad! Oke.. zwemmen bij een waterval, dus eigenlijk nog beter dan een bad.  Daarna ook in het badwater, onder toeziend oog van de vissen, ons water weer bijgevuld.
- over die dodelijke palmbomen dus.. Er zitten door noordelijk queensland veel “lawyer cane” palm bomen verspreid. Die dingen zijn helemaal bedekt met stekels, die zijn al niet fijn.. maar om zichzelf te beschermen tegen cyclonen, heeft hij een soort van moordende  lianen die 3 meter lang kunnen worden. Die zijn bedekt met haken, om zich overal aan vast te grijpen. Zo ook kerst zijn keel, hand, schoen, tas.. eigenlijk alles.

De volgende ochtend stonden we op met regen, flink wat. We begonnen dus ook wat later, want dat was niet heel lekker. De wandeling begon met het beklimmen van de waterval ( het bad van de vorige dag) via een stuk touw. Daar bovenop hadden we erg mooie uitzichten! Het beloofde een redelijke zware dag te worden, alles was redelijk nat en het was redelijk wat klimmen deze dag. We hebben deze dag de zee eigenlijk niet meer van dichtbij gezien, na het verlaten van de kampeerplaats. Het waren voornamelijk heuvels met de welbekende eucalyptus, die meer dood dan levend lijkt te zijn. Op het hoogste punt van de hike hebben we nog genoten van wat verse kokosnoot. Maar zodra we weer naar lager gelegen gronden afdaalden, liet het mooie, geliefde regenwoud zijn schoonheid weer zien. Nog wat lager zouden we onze kampeerplaats voor vandaag vinden, dezen keer tussen de bomen en ver weg van alle krokodillen. Wel hadden we vandaag genoeg van die gekke ratbeesten die al je eten willen stelen in de buurt. Ze waren toch wel heel schattig.
gelukkig hadden we ook hier weer een natuurlijk bad, dat hielp wel tegen de vieze wandelluchtjes! Na een duik, een bevredigende gedroogde maaltijd en een kopje thee was het tijd voor bed. De volgende ochtend werden we zonder regen wakker!
Na nog een stukje door het regenwoud volgde wat kilometers over het strand. Joeri was het gelukkigst van ons allemaal, om de zee weer te zien. Maar niet voordat we eindelijk een levende mierenegels spotten! De kleine stekeligerd lag opgerold langs het wandel pad.
Op dit stukje strand zouden we opgehaald worden, tijdens deze laatste konden we, terwijl we zochten naar mooie schelpen, terug kijken op de afgelopen dagen. we hebben erg veel verschillende gebieden gezien, van stranden vol met palmbomen ( en kokosnoten) en regenwouden, tot mangroves en lagunes. Soms ging het hoog de kale heuvels in en soms liep je door het moeras. Erg veel variatie in maar 32 kilometer!
We waren 2 uur te vroeg bij de pick up, maar gelukkig had Andrew niets te doen deze ochtend, dus hij kwam net aanvaren toen wij er waren! Na wat grappen over verborgen camera’s besloten we het maar op “toeval” te houden. We stapte in zijn bootje en zwaaide vaarwel naar hinchinbrook, waar we 4 leuke dagen hebben beleefd!
Benieuwd naar de bootreis terug naar het vaste land? En de laatste week dat Joeri ons zou vergezellen?
Dat bewaren we voor de volgende update!

Goodziens