Brisbane tot lady elliot

Brisbane- Lady Elliot (dit was ergens een juni)

Na een warme nacht in het hotel was het tijd om erop uit te gaan en Joeri australie te laten zien! Tijdens de lunch in een parkje (ergens in brisbane) begonnen we gelijk met de introductie van de lokale fauna. Vogels in overvloed! En geen geluid wat je in Nederland zal horen! Al snel  verlieten we de grote stad, op zoek naar rustigere en mooiere plekken. Als eerste stop kwamen we aan bij een free camp genaamd Little yabba in het conondale national park, waar we onze eerste nacht zouden trotseren. En ik kan je 1 ding zeggen, het was koud! Niet wat broer lief had verwacht, en wij tevens ook niet! Alle drie lagen we te bibberen in onze tentjes terwijl s’ochtends vroeg de kookaburras ons uit aan het lachen waren. Na een ophelderend bakkie pleur kwamen we te been en besloten we een kleine rondwandeling te maken vlak naast de free camp. Een klein stukje subtropisch regenwoud naast een rivier, wat ons aangenaam verraste! Tussen alle begroeien stonden immense vijgenbomen die mij sterk deden denken aan moeder natuur’s versie van een kathedraal. De enorme wortels vormde houten wanden die de tientallen meters hoge boom ondersteunde, samen met de lianen die uit de kruin naar de grond groeide. Dat zie je niet op Terschelling!
We besloten graag wat dichter bij zee te blijven gedurende de reis, daar waren de nachten aanzienlijk aangenamer. Dus we zette onze weg voort richting Noosa. Niet dat we zo graag in Noosa wilde zijn, dat was toch wel dé plek om een extra dekentje te kopen voor Joeri. Onderweg kwamen we langs een plaats die Patty en ik al eerder bezocht hadden: Eumundi, daar moesten we nog snel even langs! Niet omdat het daar zo mooi was, nee.. er was daar een drankzaak waar we ( toen we niet zo veel geld hadden) Hertog Jan zagen staan. Vol goede moed op naar diezelfde drankzaak, deze keer konden we het wel betalen! Al konden we het niet snel vinden, net toen we de moed wilde opgeven vroeg de medewerker wat we zochten: Hertog Jan. Ja dat hebben ze inderdaad gehad, net een paar dagen geleden de laatste fles verkocht. Oh.... Zul je altijd zien.
Dan maar door naar Noosa, vanaf daar konden we lekker het strand op crossen en voor het eerst de 4wd gebruiken! Diezelfde dag nog het stand op gereden, waar we onze slaapplek geboekt hadden. Alles ging lekker, hij ging gemakkelijk over zand, zelfs de wat lossere stukken gingen goed. Nou voelde het wel wat gek, dus we hadden onze twijfels of de 4wd het wel echt deed. Met Joeri achter het stuur kwamen we er snel achter, omdat hij ook twijfelde reed hij ons pardoes een berg enorm los zand in.. dan kom je er wel achter. Tja, we zaten vast. Geen werkende 4wd. Gelukkig was het een enorm druk strand, dus mensen konden ons er zo uit trekken, we hoefden niet eens onze eigen sleepkabel vies te maken! Dan maar een kampeerplek zoeken waar de oprit niet te zacht was.. want ja, slapen op het strand gingen we doen!
De rit terug was wat spannend.. wetende dat de 4wd het niet doet. Maar ook dat kwam helemaal goed! De veerboot weer terug gepakt (want ja, dat was de enige manier om van en naar noosa te gaan) en een afspraak bij een 4wd garage in Noosa gemaakt. Helaas moesten we een paar dagen wachten, we hadden een gratis plek naast een tankstation gevonden om deze nachten te slapen, en hebben overdag in de omgeving gewandeld. Dikke vette pech om ergens vast te zitten..maar ach, we hebben de tijd zo goed mogelijk vol gemaakt. Bij de mechanic bleek het om de diff te gaan.. wat dat betekende? Een hele dure reparatie! Het had geregend en de auto leek niet van zijn plek af te zijn geweest, toch konden we $60 neerleggen. Hmm.. het zal wel goed zijn. Maar alvast plannen maken om de auto te verkopen, want een landcruiser zonder 4wd word hem niet. Wat was dat een baaldag! Dit betekende ook dat we Fraiser Island over moesten slaan, terwijl we hier zo naar uitkeken. Maar ach, schouders ophalen en verder gaan, want Lady Elliot wacht op ons!
Dit betekende dat we naar Hervey moesten, want vanaf daar zouden we vliegen.  We hebben hier ons kamp op gezet en heerlijk een dagje zitten relaxen. Al hebben we op die dag wel een lange strandwandeling gemaakt en zijn we nog naar de botanische tuinen gelopen. Die tuin stelde niet heel veel voor, maar dit was wel een mooie gelegenheid om een boom bomvol met vliegende honden te zien ( en horen....en ruiken), dat was dan toch wel interessant.
De volgende ochtend konden we vroeg op, om onze weg naar het vliegveldje te maken. We stapte in een enorm klein vliegtuig, de eerste keer( in ieder geval voor mij en Patty) dat we in zo’n klein ding zaten. Wat een herrie! De vlucht naar het kleine eiland ( net lang genoeg voor de landingsbaan) was erg mooi. Het voelde ook wel een beetje spannend, in zo’n klein vliegend object. Uiteindelijk zagen we het eilandje in de verte aankomen. Daar gingen we de dag doorbrengen.
Waarom, vraag je je af? Nou, omdat dit het begin was van het Great Barrier Reef(GBR) en je hier erg mooi kon snorkelen. Al snel kwamen we er achter dat dit eiland meer een toeristisch resort is dan we dachten, maar hé... dat mag de pret niet drukken.  Er zat een (glazen bodem)boot tourtje bij de prijs inbegrepen.  Vanaf de boot konden we het koraal en alle andere levende wezentjes goed bekijken. Er kwamen nog wat schildpadden en eagle rays langs gezwommen. Ook hadden we hier even een momentje om te snorkelen, voor we weer terug gingen naar het resort.
Ook hoorde hier een lunch bij, dus daar hebben we ook maar even gebruik van gemaakt. Nadat we onszelf heerlijk vol hebben gegeten gingen we er zelf maar eens even op uit. Joeri in volle vaart vooruit, en ik en Patty deden het lekker rustig aan. Dit betekende wel dat we elkaar continu een beetje kwijt waren, maar we hebben allemaal ontzettend veel leuke visjes en mooi koraal gezien. Tijdens het meest indrukwekkende stukje snorkelen waren we gelukkig allemaal samen: 2 enorm grote loggerhead schildpadden (https://nl.wikipedia.org/wiki/Onechte_karetschildpad#Uiterlijke_kenmerken )onze kant op. Ze leken elkaar erg leuk te vinden, zaten achter elkaar aan waren de hele tijd aan het happen(liefdes beetjes?) naar elkaar. Soms zwommen ze ineens recht onder je door! En ze waren bijna even lang als Patty. Hier hebben we nog goed over nagekletst.
Helaas gaat de tijd altijd snel als je in het water ligt, dus was het inmiddels tijd om terug te zwemmen, om te kleden en het vliegtuigje terug in te stappen. Na nog een mooie vlucht en een tussenstop om iemand af te zetten, kwamen we weer aan in hervey bay. Waar we nog 1 keer op de camping zouden slapen voor we verder gingen.
Toen we de auto startte, vonden wij toch wel dat dat een beetje te traag ging. Patty en ik keken elkaar vragend aan, we dachten het beide al te merken in de ochtend.. nu weer. Ons lieftallige autotje heeft een 24volt motor, wat betekend dat hij al aan is bijna voor je de sleutel om hebt gedraaid.. nu duurde het bijna net zo lang als een normale 12volt auto... Toen we ons een beetje zorgen begonnen te maken vond iemand in de auto ( we noemen geen namen)  dat we ons aanstelde. Dat zal dan wel... dus we gingen weer verder.  Naar de camping voor een welverdiende nachtrust!

Jullie kunnen snel ( waarschijnlijk binnen een paar dagen) een nieuwe update verwachten over onze avonturen in juni en juli! We hebben nu heerlijk een weekje vrij, dus alle tijd ons hierop te storten!
 

Goodziens and
Stay tuned for more!